Dinsdag 30 mei organiseerde GroenLinks Amsterdam een bijeenkomst in Sociëteit SEXYLAND op het NDSM terrein in Noord. De werkgroep kunst en cultuur van GroenLinks Amsterdam nodigde alle Amsterdamse kunstenaars en instellingen uit om mee te praten over het verkiezingsprogramma voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2018.
Om ons op te warmen waren er eerst een paar korte voordrachten van mensen die in het culturele veld actief zijn. Zij waren gevraagd hun visie op Amsterdam in 2040 te geven.
Clide Menso vertelde o.a. Over het belang van vrijplaatsen en het belang van diversiteit.
Bo Tarenskeen over de gevaren van het rendementsdenken. Zowel de markt (rechts) als kunst als welzijnswerk (links). Kunst hoeft niet nuttig te zijn.
Marleen Stikker vroeg van wie Nederland straks is. De aandacht voor de kunstenaar neemt af juist omdat iedereen tijd heeft om ‘kunstzinnig’ bezig te zijn. De ‘resilliants’ (veerkrachtigen) hebben hun eigen gebieden aan de rand van de stad.
Daarna verdeelden de ca. 60 aanwezigen zich over zes tafel om over verschillende thema’s te praten en met voorstellen te komen. De thema’s gingen over Hoe houden we verdere vercommercialisering tegen, Werkplaatsen voor kunstenaars, Kunstenaars en duurzaamheid en nog een aantal onderwerpen. Soms ging het specifiek over kunst, soms over hoe kunstenaars tegen bredere problemen aankijken. Aan elke tafel zat iemand namens GroenLinks die verslag legde.
Er werd levendig samengewerkt aan de verschillende tafels. Na twintig minuten werd het stopgezet. Er kon wel verder gepraat worden in de pauze.
Na de pauze een twee ronde presentaties.
Rieke Bos vertelde o.a. Dat een stad ongepolijste plaatsen voor makers nodig heeft.
Anne Breure hield een pleidooi voor publieke ruimtes. En een pleidooi voor inhoudelijke visie gesprekken, ook in de gemeenteraad. En mocht er in 2040 nog geen basisinkomen zijn dan moet er i.i.g. Een kunstenaarsstatuut zijn die zorgt voor een economische basis voor de kunstenaars.
Vervolgens ook een tweede ronde tafelgesprekken. Met dezelfde thema’s waarbij een ieder een andere tafel kon kiezen.
Aan het eind bleek met nog lang niet uitgesproken te zijn. Misschien moet er een vervolg komen?