D14 is goed. Een documenta voor de 99%. De superrijken hebben er niets te zoeken. Geen sterren, geen glamour.
Ik begon in de Neue Galerie waar ik verrast werd door het werk van Geta Brătescu. Een Roemeense kunstenares van 1926 die nog steeds actief is. Te zien was vroeg en recent werk. Vooral dat vroege werk was zeer verrassend omdat het overeenkomst vertoonde met het vroege werk van Bruce Nauman. Net als hij verrichte Brătescu onderzoek naar haar atelier en haar werken daarin. Ik had niet eerder over haar gehoord hetgeen niet echt verbaast: ze is vrouw en Roemeens, hulde daarom voor het team van documenta 14 wier aandacht veel breder is dan wat gebruikelijk is in de kunstwereld.
De Neue Galerie toont een gevarieerde tentoonstelling met o.a. goede tekeningen van Andrzej Wróblewski over de Zeeuwse watersnoodramp.
In de Documenta Halle hing een restant van een op het strand van Lesbos aangespoelde boot. Op zich te voor de hand liggend maar door aan de binnenzijde snaren te spannen werd er een link gelegd met de Syrenen uit de Odysea van Homeros hetgeen ik sterk vond.
De tweede dag bezocht ik o.a. het voormalige post verdeelcentrum, nu Neue Neue Galerie genoemd. Bij een video-installatie met beelden van werk in de recycling (ik meen van Arin Rungjang) noteerde ik:
D14 is not sophisticated. Het is niet het vieren der Rijkdom en exclusiviteit. D14 gaat over de 99%. En het is ook van de 99%, de kunstenaars die niet tot het selecte groepje der sterren horen.
Meer agitprop dan Saatchi & Saatchi.
D14 is goed, er had wel wat meer vervreemding in gemogen. Meer abstractie, meer kunst.
En een grote blunder is het ter beschikking stellen van het Fridericianum, normaal de hoofdlocatie, aan het Atheense museum voor moderne kunst om hun zwakke collectie te presenteren. Dat kun je het beste overslaan, pure tijdverspilling.
In de weekkrant die ik las stond een kritische beschouwing op de white cube als zogenaamde neutrale ruimte. D14 wil de stad zelf als locatie gebruiken, inclusief leegstaande fabrieken en winkels.
